Sąd w Gliwicach stoi na stanowisku, że korekta powinna nastąpić w tym okresie, w którym podatnik uwzględnił w księgach rachunkowych zdarzenie pierwotne.
Korekta nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Niezależnie od przyczyny korekty, punktem odniesienia dla faktury korygującej jest zawsze faktura pierwotna. Faktura korygująca nie generuje bowiem nowego momentu powstania przychodu, lecz modyfikuje jedynie „pierwotną” wysokość.
Oznacza to, że wystawienie korekty z datą bieżącą będzie skutkowało obowiązkiem skorygowania odpowiednich okresów podatkowych wstecz.
